Choć do jego błękitnej krwi dostało się trochę „kundelkowej”, to niezaprzeczalnie Szczęsny jest dumnym przedstawicielem swojej rasy – owczarkiem niemieckim. I jak wszystkie owczarki kocha ludzi, uwielbia się przytulać, chodzić na spacery, eksplorować teren. I niestety, jak wszystkie owczarki, cierpi za kratami mocniej niż inne psiaki. Jest bardzo niecierpliwy – gdy tylko zobaczy wolontariuszy skacze, szczeka, jakby się bał, że go nie zauważymy, że o nim zapomnimy. Z innymi psami ma układy różne, ale pracujemy nad tym. Wygląda na to, że Szczęsny po prostu nie był nauczony relacji z psami. Zresztą – niewielu rzeczy został nauczony, przejawia zachowania psa łańcuchowego, w emocjach kręci kółka jakby wciąż był przypięty do budy. Ale to wciąż młody psiak – wszystkiego można go nauczyć, a uczy się bardzo chętnie – przecież to prawie owczarek! Polecamy go do domu ludzi dorosłych lub ze starszymi dziećmi – malucha mógłby niechcący przewrócić, na razie zachowuje się czasem jak słoń w składzie porcelany. W najbliższym czasie będziemy go uczyć jazdy samochodem, pokażemy mu miasto i związany z nim gwar. W tym momencie szukamy dla niego raczej domu w spokojnym miejscu i opiekunów rozumiejących, że owczarki niemieckie to psy pracujące, a nie maskotki. Psy, które uwielbiają się uczyć, dostawać zadania do wykonania, być blisko człowieka, ale takiego, który wie, kiedy trzeba dać psu spokój i czas na wyciszenie. Szczęsny z tygodnia na tydzień się zmienia, więc być może niedługo napiszemy, że proszę bardzo- można go adoptować do centrum Warszawy, bo Marszałkowska to dla niego żadne wyzwanie! Jakby nie było – już dziś można przyjechać na spacer z nim i osobiście przekonać się jaki to fajny pies.