Pewnego majowego dnia 2025 r. do schroniska trafił w małym piesku wielki strach. Mała ruda Majka. Całym swoim jestestwem wyraża niechęć do bliskich kontaktów z ludźmi. Dajemy jej więc czas i przestrzeń. Staramy się obserwować ją z dala i ukradkiem robimy jej zdjęcia. Ma bialy żabot i trochę za małe białe skarpetki 😉

W obliczu niepokoju, gdy jest w boksie, pierwszą jej linią obrony jest szczekanie. Na szczęście tli się w niej ciekawość i ona również nas obserwuje. Z dystansu. Zainteresowała się zabawkami 🙂 Potrafi zatrzymać się przy czasochłonnym gryzaku, nawet gdy człowiek jest blisko. Samodzielnie zwiedzała podwórko. Z niektórymi psami nawiązywała obiecujące kontakty.

Nie znamy jej przeszłości. Nie znamy jej doświadczeń.

Mamy nadzieję, że pewnego dnia Majka zacznie cieszyć się z kontaktów z ludźmi i znajdzie swoją Rodzinę. Być może pierwszą prawdziwą w jej życiu.